Jasło zajmuje obszar 37 km2 i liczy 38330 mieszkańców.
Położone jest w dolinie trzech rzek - Wisłoki, Jasiołki i Ropy, 50 km od granicy ze Słowacją.Gmina miejska Jasło podzielona jest na 16 osiedli: Bryły, Brzyszczki, Gamrat, Gądki, Górka Klasztorna, Hankówka, Kopernika, Kowalowy, Krajowice, Mickiewicza, Niegłowice, Rafineria, Sobniów, Śródmieście, Ulaszowice, Żółków.
W 1185 roku w fundacji komesa Mikołaja Bogorii dla klasztoru w Koprzywnicy po raz pierwszy w źródłach pisanych pojawia się informacja o osadzie "Jasiel".
Prawa miejskie, nadane przez króla Kazimierza Wielkiego, Jasło otrzymało w 1365 r. Zwolnienie od ceł, a także korzystne położenie na skrzyżowaniu szlaków handlowych zdecydowały o jego szybkim rozwoju gospodarczym w wiekach XIV-XVI. Dwa następne stulecia to okres niezbyt sprzyjający dla miasta. Jasło traci przywileje, panujące choroby i pożary ostatecznie przyczyniają się do jego osłabienia. Dopiero w dobie autonomii, w latach 1860-1914 miasto ponownie ożywa gospodarczo. Przyczynia się do tego odkrycie złóż ropy naftowej i budowa pierwszych kopalń. Pod koniec XIX wieku powstaje rafineria w Niegłowicach, a miasto zyskuje połączenie kolejowe z Rzeszowem.
Wielowiekowy dorobek Jasła i jego rozwój zahamował wybuch II wojny światowej. We wrześniu 1944 roku miasto zostało doszczętnie zniszczone. (97% spośród wszystkich budynków)
Najstarszym zabytkiem w mieście, sięgającym historią połowy XV wieku jest kościół farny pw. Wniebowzięcia NMP. Zbudowany w 1446 r. kilkakrotnie był w późniejszych wiekach przebudowywany. Największym zniszczeniom uległ w 1944 roku. Kościół został w latach 1946-56 odbudowany i przywrócono mu gotycki charakter. W dzwonnicy przy kościele znajduje się dzwon Urban z 1613 roku, pochodzący prawdopodobnie ze spalonego kościoła karmelitów.
Spośród kilkunastu kościołów na terenie miasta do najstarszych należą tzw.
-kaplica gimnazjalna pw. św. Stanisława, wybudowana w 1893 roku,
- kościół i klasztor sióstr Wizytek.
Duża ilość zabytkowych pomników znajduje się na starym cmentarzu założonym ok. 1790 r., wśród nich neogotycka kaplica cmentarna z 1826 roku. Drugą nekropolią pamiętającą tragiczne wydarzenia wojenne jest kirkut żydowski przy ulicy Floriańskiej, z zachowanymi ok. 100 macewami i mogiłą zbiorową żołnierzy austriackich.
Do najstarszych pomników i figur na terenie miasta należy odremontowana w 2002 roku znajdująca się na Rynku figura św. Jana Nepomucena, pomnik Tadeusza Kościuszki w Parku Miejskim z 1879 r., pomnik grunwaldzki na Górce Klasztornej pierwotnie wzniesiony w 1910 roku, a po zniszczeniach wojennych odbudowany w 1949 roku.